Program edukacyjny oraz koncepcja pracy Przedszkola

Zabawa jest nauką, nauka jest zabawą.
Im więcej zabawy, tym więcej nauki
G. Doman

W naszym przedszkolu:

• umożliwiamy wszechstronny rozwój osobowości dziecka,
• rozwijamy zainteresowania i zdolności artystyczne,
• pomagamy w odkrywaniu potencjału twórczego każdego dziecka,
• wychowujemy wrażliwego i twórczego człowieka.

Oprócz tradycyjnych metod opartych na:

• działaniu,
• bezpośrednim spostrzeganiu i przeżywaniu,
• słowie,

wykorzystujemy wiele interesujących koncepcji z dziedziny pedagogiki. Są to między innymi:

• naturalna nauka czytania dzieci od 3 do 6 lat Wg. Glena Domana
• edukacja matematyczna E. Gruszczyk- Kolczyńskiej,
• metody twórcze R. Labana, A. i M. Kniesów, C. Orffa, Bati Straus
• ruch rozwijający Weroniki Sherborne,
• metoda dobrego startu,
• pedagogika zabawy KLANZA,
• bajki terapeutyczne zabawy fundamentalne;
• wybrane metody i techniki twórczego myślenia;
• terapię Ch. Knilla,
• drama,
• Mobilna Rekreacja Muzyczna MRM
• Metoda kinezjologii edukacyjnej Paula Dennisona

 

Matematyka Prof. E. Gruszczyk – Kolczyńskiej

Ta metoda jest jedną z form aktywizujących, dostarczających dziecku wiedzę matematyczną, w sposób zabawowy i twórczy. Treść dostosowana do wieku i poziomu rozwoju umysłowego dzieci 3-6 letnich. Poza treningiem liczenia i przeliczania, dziecko uczy się schematu własnego ciała, nabywa orientacji w terenie oraz przestrzeni, uczy się konstruowania gier-ściganek.

Pedagogika Zabawy Klanza

Metoda ta jest jedną z pobudzających do aktywności, przeżyć w grupie; zabawy sprzyjają aktywności wszystkich członków grupy. Realizacja następuje w oparciu o stosowanie szeroko rozumianych metod zabawowych, przyjemnych w odbiorze, nie pozbawionych głębszej refleksji.

Pedagogika zabawy jest metodą, która proponuje działania stwarzające uczestnikom grupy możliwość rozwoju w atmosferze akceptacji i zaufania, bez względu na wiek i umiejętności. Zabawa ułatwia kontakty między dziećmi, wyzwala ich aktywność twórczą. Nazwa zabawy jest tu trochę za wąska, ale nasuwa pewne skojarzenia: "'coś co jest przyjemne", "coś co wyzwala spontaniczne zachowanie", "coś co daje radość". Pedagogika zabawy zwraca uwagę na wysokie poziomy komunikacji tj. na poziom rzeczowy i emocjonalny. Pierwszy dotyczy możliwie obiektywnych, logicznych, prawdziwych informacji, które wymieniane są między dziećmi. Drugi wskazuje, że zawsze treści kształcenia przyjmowane są w zależności od emocji towarzyszących uczeniu się. Pedagogika zabawy uznaje przeżycie jako wartość i preferuje zdobycie pozytywnego doświadczenia, poznania czegoś w pracy z grupą. Zabawy uczą współdziałania, współpracy, dostrzegania różnych mocnych stron wśród uczestników grupy. Dzięki temu łagodzą niepokój przed oceną, lęk przed przegraną, pomagają w uczeniu się określonych treści, rozwiązywaniu problemów. Dzieci z wielką radością przyjmują elementy zabawy (np. chusta animacyjna).

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

Według tej metody ruch jest czynnikiem rozwoju i środkiem terapii. Twórcy ruchu rozwijającego uznali za najważniejsze: potrzebę ekspresji, odprężenia i potrzebę tworzenia. W tej metodzie wyróżnia się kilka kategorii ruchu: ruch prowadzący do poznania własnego ciała, ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym, ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem oraz z grupą, ruch kreatywny. Metoda W. Sherborne, poprawiająca komunikację dzieci z otoczeniem poprzez język ciała i ruchu.

Metoda gimnastyki twórczej według R. Labana

Oparta na różnych formach ruchu, tj.: opowieść ruchowa, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, taniec, improwizacja ruchowa, inscenizacja, mimika, pantomima.

Metoda gimnastyki twórczej według C. Orffa, opierająca się na trzech czynnikach: muzyce, mowie i ruchu, które przenikają się wzajemnie, dając dzieciom możliwość rozwijania inwencji twórczej i ekspresji.

Drama

Metoda proponuje dzieciom zabawę ruchową w połączeniu z działaniami teatralnymi. Za najlepszy materiał dla tej metody uznaje się kreatywność, otwartość dziecka i jego spontaniczność. Wg dramy każdy pomysł jest dobry i wykorzystywany. Elastyczność dramy pozwala na poprowadzenie każdego typu zajęć zgodnie z jej założeniami.

Mobilna Rekreacja Muzyczna MRM

Mobilna Rekreacja Muzyczna to wiodąca metoda wykorzystywana do pracy dydaktyczno-wychowawczej w naszym przedszkolu.

MRM to różnorodny zespół ćwiczeń (ruchowych, rytmicznych, perkusyjnych, oddechowych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych) stymulowanych odpowiednią muzyką. Wykonanie tych ćwiczeń ułatwia zachowanie sprawności psychofizycznej. Celem jest wczesna redukcja wzmożonego napięcia psychofizycznego, integracja i poprawa komunikacji w grupie, usprawnienie koordynacji ruchowej, zrytmizowanie codziennych czynności, korekta postawy ciała, oddechu, nauczanie autorelaksacji.

Metoda kinezjologii edukacyjnej Paula Dennisona

Kinezjologia edukacyjna jest metodą o ściśle określonych działaniach i ćwiczeniach psychomotorycznych, które uaktywniają układ nerwowy, przywracają integracje obydwu półkul mózgowych, rozładowują napięcia wywołane stresem. Istotą kinezjologii edukacyjnej nazywanej ,,gimnastyką mózgu", ,,integracją poprzez ruch" jest pobudzenie umysłu do aktywności i nauki. Aktywizacja, stymulacja układu nerwowego odbywa się przy pomocy odpowiednio dobranych ćwiczeń. Ćwiczenia relaksujące i stabilizujące układ nerwowy wpływają na zmniejszenie objawów nadpobudliwości psychoruchowej występującej u dzieci nadpobudliwych. W naszym przedszkolu są wykorzystywane elementy tej metody z zachowaniem stopnia trudności.